Ontmoet Willem van Oranje
Onze Vader des Vaderlands
Willem van Oranje hechtte veel waarde aan het eeuwenoude dijkdorp Ruigenhil, nu beter bekend als Willemstad. Hij maakte van het dorp een vestingstad en zorgde voor grachten, wallen en de eerste vijf bastions. Was het interesse uit strategisch belang of liefde op het eerste gezicht? Ontmoet onze Vader des Vaderlands en ontdek het zelf!
Vader des Vaderlands
Terwijl Willem van Oranje een hevige strijd voerde tegen de Spanjaarden, liet de ambitieuze prins ‘De Ruigenhil’ in 1583 versterken tot de vestingstad die wij nu kennen als Willemstad. Gelegen aan het Hollands Diep, tussen Den Haag en het strijdtoneel in West-Brabant bleek dit de perfecte plek de scheepsvaart tussen Holland, Zeeland en Antwerpen te beheersen.
Dorp Ruigenhil door J. Kuyper, 1865
Dat onze Vader des Vaderlands het dijkdorp Ruigenhil koos als nieuwe vestingstad, was geen toeval. Vlak daarvoor was vestingstad Steenbergen in vijandelijke handen gevallen en waren de opstandige zeven noordelijke provinciën de controle over de landweg tussen de Zeeuwse en Hollandse eilanden verloren. De controle over het water richting Zeeland en Antwerpen bood perspectief.
Stelling van het Hollandsch Diep en het Volkerak
Van Oranje versterkte de vesting Ruigenhil met vijf bastions en twee kleine forten. De zeearmen verdedigen die toegang boden tot Holland. Dat werd het doel van de Stelling van het Hollandsch Diep en het Volkerak. Bovendien kon de stelling dienen als opvang voor uit Brabant richting Holland terugtrekkende troepen. Zo vormde de vestingstad Ruigenhil, later Willemstad, vanaf het begin van zijn bestaan regelmatig het doelwit van vijandige troepen.
Van Ruigenhil naar Willemstad
Willem van Oranje, ook bekend als Willem de Zwijger, liet nooit het achterste van zijn tong zien en streed moedig verder. In 1580 zette de Habsburgse koning Filips II een beloning van 25.000 Spaanse escudo op het hoofd van Willem. Na een mislukte aanslag in 1582 slaagde Balthasar Gerards erin om Van Oranje alsnog te vermoorden in 1584.
Zevenpuntige ster
Zoon Maurits, nu Prins van Oranje, doopte Willem’s stad na diens dood om tot Willemstad en verleende de vesting stadsrechten. Hij breidde de vesting tot 1603 verder uit van vijf- naar een zevenpuntige ster en financierde hij de bouw van de Koepelkerk en het Raadshuis. Later koos hij ook Willemstad als locatie van zijn fraaie buitenverblijf, het Prinsenhof, dat na zijn dood in 1825 onderdak bood aan de militaire gouverneurs van Willemstad.
Ongenode gasten in Willemstad
In de eeuwen daarna doorstond Willemstad het regime van de Franse keizer Napoleon en veroveringen door de Duitsers. Bezetters kwamen en gingen, hun militaire bouwwerken bleven staan. Het voormalige Prinsenhof, Fort Sabina, Fort de Hel, het buskruitmagazijn en Duitse bunkers in de vestingwallen. Samen vormden zij een prachtig historisch decor voor een bezoek aan of wandeling door de geschiedenis van de Stelling van Willemstad.